inductive (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) mat. indukcyjny
- (1.2) fiz. indukcyjny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. induct
- rzecz. induction
- przysł. inductively
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
inductive (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) indukcyjny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. induction, inductor
- czas. inducer
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
inductive (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) ulegle, ustępliwie[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „inductive” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 332.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.