individualist (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) indywidualista, indywidualistka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. individual, individualistic
przysł. individually
rzecz. individualism, individual, individuality
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

individualist (język estoński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) indywidualista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. individualism
przym. individualistlik
przysł. individualistlikult
czas. individualiseerima
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

individualist (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) indywidualista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. individualizem m
forma żeńska individualistka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

individualist (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) indywidualista[1]
odmiana:
(1.1) en individualist, individualisten, individualister, individualisterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. individualitet, individ
przym. individuell
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 217.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.