incarnation (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) rel. inkarnacja, ucieleśnienie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. incarnate
- przym. incarnate
- rzecz. reincarnation
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
incarnation (język francuski)
- wymowa:
- IPA: [ɛ̃.kaʁ.na.sjɔ̃]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) inkarnacja, ucieleśnienie
- (1.2) wcielenie
- odmiana:
- (1) lp incarnation; lm incarnations
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
incarnation (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) inkarnacja, ucieleśnienie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.