hefaodła (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) Tettigonia viridissima[1], pasikonik zielony[2]
- (1.2) pot. konik polny[2]
- (1.3) bot. tojad[2]
- odmiana:
- (1.1-3) lp hefaodła; lm hefaodła
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wilam. he + faodła
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Wilamowski - Owady
- źródła:
- ↑ Hasło „Tettigonia viridissima” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- 1 2 3 Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1, s. 149.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.