graniten

graniten (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der granitene ein granitener granitener	die granitene eine granitene granitene	das granitene ein granitenes granitenes	die granitenen granitenen granitene
Gen.	słaba mieszana mocna	des granitenen eines granitenen granitenen	der granitenen einer granitenen granitener	des granitenen eines granitenen granitenen	der granitenen granitenen granitener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem granitenen einem granitenen granitenem	der granitenen einer granitenen granitener	dem granitenen einem granitenen granitenem	den granitenen granitenen granitenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den granitenen einen granitenen granitenen	die granitene eine granitene granitene	das granitene ein granitenes granitenes	die granitenen granitenen granitene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) aus Granit

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Granit m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.