glaublich (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈɡlaʊ̯blɪç/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wiarygodny, prawdopodobny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der glaubliche ein glaublicher glaublicher	die glaubliche eine glaubliche glaubliche	das glaubliche ein glaubliches glaubliches	die glaublichen glaublichen glaubliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des glaublichen eines glaublichen glaublichen	der glaublichen einer glaublichen glaublicher	des glaublichen eines glaublichen glaublichen	der glaublichen glaublichen glaublicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem glaublichen einem glaublichen glaublichem	der glaublichen einer glaublichen glaublicher	dem glaublichen einem glaublichen glaublichem	den glaublichen glaublichen glaublichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den glaublichen einen glaublichen glaublichen	die glaubliche eine glaubliche glaubliche	das glaubliche ein glaubliches glaubliches	die glaublichen glaublichen glaubliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Glaube m, Glauben m, Glauben n, Gläubiger m, Gläubige ż

czas. glauben

przym. gläubig

tem. słow. Glaube

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: