gelehrt (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ɡəˈleːɐ̯t] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uczony, naukowy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika lehren

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der gelehrte ein gelehrter gelehrter	die gelehrte eine gelehrte gelehrte	das gelehrte ein gelehrtes gelehrtes	die gelehrten gelehrten gelehrte
Gen.	słaba mieszana mocna	des gelehrten eines gelehrten gelehrten	der gelehrten einer gelehrten gelehrter	des gelehrten eines gelehrten gelehrten	der gelehrten gelehrten gelehrter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem gelehrten einem gelehrten gelehrtem	der gelehrten einer gelehrten gelehrter	dem gelehrten einem gelehrten gelehrtem	den gelehrten gelehrten gelehrten
Akk.	słaba mieszana mocna	den gelehrten einen gelehrten gelehrten	die gelehrte eine gelehrte gelehrte	das gelehrte ein gelehrtes gelehrtes	die gelehrten gelehrten gelehrte

(2.1) zob. lehren

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Lehren n, Lehre ż, Lehrer m, Lehrerin ż, Lehrling m, Gelehrter m, Gelehrte ż, Gelehrtheit ż, Gelehrigkeit ż

czas. lehren

przym. gelehrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: