geborgen

geborgen (język niemiecki)

przymiotnik

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika bergen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der geborgene ein geborgener geborgener	die geborgene eine geborgene geborgene	das geborgene ein geborgenes geborgenes	die geborgenen geborgenen geborgene
Gen.	słaba mieszana mocna	des geborgenen eines geborgenen geborgenen	der geborgenen einer geborgenen geborgener	des geborgenen eines geborgenen geborgenen	der geborgenen geborgenen geborgener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem geborgenen einem geborgenen geborgenem	der geborgenen einer geborgenen geborgener	dem geborgenen einem geborgenen geborgenem	den geborgenen geborgenen geborgenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den geborgenen einen geborgenen geborgenen	die geborgene eine geborgene geborgene	das geborgene ein geborgenes geborgenes	die geborgenen geborgenen geborgene

(2.1) zob. bergen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Geborgenheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.