flau (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [flaʊ̯]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słaby, bez energii

(1.2) zbierający się na mdłości

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der flaue ein flauer flauer	die flaue eine flaue flaue	das flaue ein flaues flaues	die flauen flauen flaue
Gen.	słaba mieszana mocna	des flauen eines flauen flauen	der flauen einer flauen flauer	des flauen eines flauen flauen	der flauen flauen flauer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem flauen einem flauen flauem	der flauen einer flauen flauer	dem flauen einem flauen flauem	den flauen flauen flauen
Akk.	słaba mieszana mocna	den flauen einen flauen flauen	die flaue eine flaue flaue	das flaue ein flaues flaues	die flauen flauen flaue

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Flauheit ż, Flaute ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: