fiebrig

fiebrig (język niemiecki)

przymiotnik

(1.1) gorączkowy, rozgorączkowany

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der fiebrige ein fiebriger fiebriger	die fiebrige eine fiebrige fiebrige	das fiebrige ein fiebriges fiebriges	die fiebrigen fiebrigen fiebrige
Gen.	słaba mieszana mocna	des fiebrigen eines fiebrigen fiebrigen	der fiebrigen einer fiebrigen fiebriger	des fiebrigen eines fiebrigen fiebrigen	der fiebrigen fiebrigen fiebriger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem fiebrigen einem fiebrigen fiebrigem	der fiebrigen einer fiebrigen fiebriger	dem fiebrigen einem fiebrigen fiebrigem	den fiebrigen fiebrigen fiebrigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den fiebrigen einen fiebrigen fiebrigen	die fiebrige eine fiebrige fiebrige	das fiebrige ein fiebriges fiebriges	die fiebrigen fiebrigen fiebrige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fieber n, Fiebrigkeit ż

przym. fieberig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.