faulen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈfaʊ̯lən]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) forma deklinacyjna od: faul
- odmiana:
- (1.1)[1] faulen (fault), faulte, gefault (sein/haben)
- (2.1) zob. faul
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Faulen n, Faulung ż, Fäule ż, Fäulnis ż, Faulheit
- przym. faul, faulig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: faulen • abfaulen • anfaulen • ausfaulen • verfaulen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.