eckig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈɛkɪç]

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kanciasty

(1.2) niezgrabny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der eckige ein eckiger eckiger	die eckige eine eckige eckige	das eckige ein eckiges eckiges	die eckigen eckigen eckige
Gen.	słaba mieszana mocna	des eckigen eines eckigen eckigen	der eckigen einer eckigen eckiger	des eckigen eines eckigen eckigen	der eckigen eckigen eckiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem eckigen einem eckigen eckigem	der eckigen einer eckigen eckiger	dem eckigen einem eckigen eckigem	den eckigen eckigen eckigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den eckigen einen eckigen eckigen	die eckige eine eckige eckige	das eckige ein eckiges eckiges	die eckigen eckigen eckige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ecke ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: