dzięgiel (język polski)

dzięgiel (1.1)

dzięgiel (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʥ̑ɛ̃ŋʲɟɛl], AS: [ʒ́ẽŋʹǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Angelica L.^[1], rodzaj bylin z rodziny selerowatych; zob. też dzięgiel w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju dzięgli (1.1)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) dzięgiel leśny • dzięgiel litwor

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Angelica; (1.2) angelica
• esperanto: (1.1) angeliko; (1.2) angeliko
• hiszpański: (1.1) angélica ż; (1.2) angélica ż
• niemiecki: (1.1) Engelwurz ż; (1.2) Engelwurz ż
• nowogrecki: (1.1) αγγελική ż; (1.2) αγγελική ż
• rosyjski: (1.1) дягиль m; (1.2) дягиль m
• słowacki: (1.1) angelika ż; (1.2) angelika ż
• turecki: (1.1) melek; (1.2) melek
• wilamowski: (1.1) gałgon m

źródła: