dunkeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈdʊŋkl̩n] IPA: [ˈdʊŋkl̩tə] IPA: [ɡəˈdʊŋkl̩t]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, przechodni
- (1.1) poet. ściemniać (się), ściemnić (się)
- (1.2) ciemnieć, ściemnieć
- odmiana:
- (1.1-2)[1] dunkel|n (dunkelt), dunkelte, gedunkelt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Dunkel n, Dunkelheit ż
- przym. dunkel
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: dunkeln • abdunkeln • eindunkeln • entdunkeln • verdunkeln
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.