collectif (język francuski)

wymowa:
IPA: [kɔ.lɛk.tif]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zbiorowy, wspólny, kolektywny[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) kolektyw (grupa)
(2.2) gram. rzeczownik zbiorowy[1]
odmiana:
(1.1) lp collectif m, collective ż; lm collectifs m, collectives ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) commun
(2.2) nom collectif
antonimy:
(1.1) individuel
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. collecter, collectiviser
przysł. collectivement
rzecz. collectivité ż, collectivisme m, collectivisation ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. collecter
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 295.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.