clef (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) muz. klucz
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
clef (język francuski)
une clef (1.1)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) klucz
- odmiana:
- (1.1) lp clef; lm clefs
- przykłady:
- (1.1) Cette porte est fermée à clef. → Te drzwi są zamknięte na klucz.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) clé
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Wyraz ten ma dwa warianty pisowni: clef oraz clé.
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.