bluffen (język niemiecki)

IPA: [ˈblʊfn̩] IPA: [ˈblafn̩] IPA: [ˈblœfn̩] IPA: [ˈblʊftə] IPA: [ˈblaftə] IPA: [ˈblœftə] IPA: [ɡəˈblʊft] IPA: [ɡəˈblaft] IPA: [ɡəˈblœft]

wymowa:
​ ​
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) karc. bluffować, blefować
odmiana:
(1.1)[1] bluff|en (blufft), bluffte, geblufft (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bluff m, Bluffer m, Blufferin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.