bliss (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) błogość, rozkosz, ekstaza
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. blissful
- przysł. blissfully
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bliss (język staroangielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) radość
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz staroangielski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
bliss (język szkocki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) błogosławić
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Iseabail Macleod, Ruth Martin, Pauline Cairns - "Pocket Scots Dictionary", Scotish National Dictionary Association, Polygon, Edynburg, 1988
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.