bleka (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) bielić[1][2]
odmiana:
(1.1) att bleka, bleker, blekte, blekt, blek!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) bleka ur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. blek
czas. blekna
rzecz. blekning, blekhet
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 65.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.