bik (język kaszubski)

bik (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. byk[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bùla
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. biczk m
związki frazeologiczne:
etymologia:
od prasł. *bykъ
zob. byk
uwagi:
źródła:
  1. Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

bik (slovio)

bik (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
Cyrylica: бик
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. byk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bik (język słoweński)

bik (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. byk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
zgrabiti bika za roge
etymologia:
od prasł. *bykъ
zob. byk
uwagi:
źródła:

bik (język tatarski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
cyrylica: бик
Yaŋalif-2: bik
Yaŋalif (1920-1937): bik
wymowa:
IPA: /bɪk/ [bik]
znaczenia:

przysłówek

(1.1) bardzo
odmiana:
(1.1) st. wyższy bigräk
przykłady:
(1.1) Bik zur räxmät siña, Marat!Bardzo Ci dziękuję, Marat! (dosł. Bardzo wielkie Ci dzięki)
składnia:
bik + liczebnik nieokreślony (także w funkcji przysłówka)
bik + przym. / przysł.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.