bienfait (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dobrodziejstwo
- odmiana:
- (1.1) lp bienfait; lm bienfaits
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bienfaisance ż, bienfaitrice ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. bien + faire
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.