beunruhigen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈʔʊnˌʀuːɪɡn̩]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) niepokoić, zaniepokoić

odmiana:

(1) beunruhig|en, beunruhigte, beunruhigt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beunruhigung ż

przym. beunruhigt, beunruhigend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: