betrübt

betrübt (język niemiecki)

przymiotnik

(1.1) zasmucony, zmartwiony

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika betrüben

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der betrübte ein betrübter betrübter	die betrübte eine betrübte betrübte	das betrübte ein betrübtes betrübtes	die betrübten betrübten betrübte
Gen.	słaba mieszana mocna	des betrübten eines betrübten betrübten	der betrübten einer betrübten betrübter	des betrübten eines betrübten betrübten	der betrübten betrübten betrübter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem betrübten einem betrübten betrübtem	der betrübten einer betrübten betrübter	dem betrübten einem betrübten betrübtem	den betrübten betrübten betrübten
Akk.	słaba mieszana mocna	den betrübten einen betrübten betrübten	die betrübte eine betrübte betrübte	das betrübte ein betrübtes betrübtes	die betrübten betrübten betrübte

(2.1) zob. betrüben

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Betrübtheit ż, Betrübnis ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.