berauscht (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) upojony (np. alkoholem, zmysłami)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika berauschen

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der berauschte ein berauschter berauschter	die berauschte eine berauschte berauschte	das berauschte ein berauschtes berauschtes	die berauschten berauschten berauschte
Gen.	słaba mieszana mocna	des berauschten eines berauschten berauschten	der berauschten einer berauschten berauschter	des berauschten eines berauschten berauschten	der berauschten berauschten berauschter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem berauschten einem berauschten berauschtem	der berauschten einer berauschten berauschter	dem berauschten einem berauschten berauschtem	den berauschten berauschten berauschten
Akk.	słaba mieszana mocna	den berauschten einen berauschten berauschten	die berauschte eine berauschte berauschte	das berauschte ein berauschtes berauschtes	die berauschten berauschten berauschte

(2.1) zob. berauschen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Berauschung ż, Berauschtheit ż

czas. berauschen

przym. berauschend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: