belĕt (język połabski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) bielić[1][2]
(1.2) prać[1][2][3]
odmiana:
(1.1-2) 3. os. lp ter. belĕ
(1.1-2) 3. os. lp ter. zwrotny beli să
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. b́olĕ
związki frazeologiczne:
etymologia:
odziedziczone z prasł. *běliti; synchronicznie poł. b́olĕ + -ĕt
por. pol. bielić, kasz. bielëc, słowiń. bjìe̯lĕc, st.czes. bieliti, dłuż. běliś, głuż. bělić
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „belĕt” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 30.
  2. 1 2 Hasło „belĕt” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 37.
  3. Hasło „Bede” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 41.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.