bärtig

bärtig (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bärtige ein bärtiger bärtiger	die bärtige eine bärtige bärtige	das bärtige ein bärtiges bärtiges	die bärtigen bärtigen bärtige
Gen.	słaba mieszana mocna	des bärtigen eines bärtigen bärtigen	der bärtigen einer bärtigen bärtiger	des bärtigen eines bärtigen bärtigen	der bärtigen bärtigen bärtiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bärtigen einem bärtigen bärtigem	der bärtigen einer bärtigen bärtiger	dem bärtigen einem bärtigen bärtigem	den bärtigen bärtigen bärtigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den bärtigen einen bärtigen bärtigen	die bärtige eine bärtige bärtige	das bärtige ein bärtiges bärtiges	die bärtigen bärtigen bärtige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bart m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.