ausstehen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈaʊ̯sˌʃteːən]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny, rozdzielnie złożony
- (1.1) znosić, znieść, wytrzymywać, wytrzymać
- (1.2) być niedostarczonym, brakować
- (1.3) być wystawionym na sprzedaż
- odmiana:
- (1.1-3)[1] ausstehen (steht aus), stand aus, ausgestanden (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ertragen
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ausstehen n, Ausstand m
- przym. ausstehend
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: stehen • abstehen • anstehen • aufstehen • ausstehen • bestehen • beistehen • durchstehen • einstehen • entstehen • erstehen • gegenüberstehen • gestehen • nachstehen • umstehen • unterstehen • überstehen • verstehen • vorstehen • wegstehen • widerstehen • zurückstehen • zusammenstehen • zustehen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.