aufblühen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ˈʔaʊ̯fblyːən/

​

podział przy przenoszeniu wyrazu: auf•blü•hen

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) rozkwitać, rozkwitnąć

odmiana:

(1.1)^[1] aufblühen (blüht auf), blühte auf, aufgeblüht (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aufblühen n, Aufblüte ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: blühen • abblühen • aufblühen • ausblühen • erblühen • heranblühen • hervorblühen • verblühen

źródła: