auditiv (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [aʊ̯diˈtiːf]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) audytywny, słuchowy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
auditiv (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) słuchowy, audytywny[1][2]
- odmiana:
- (1.1) auditiv, auditivt, auditiva
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „auditiv” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien. - ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 35.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.