чытальніца (język białoruski)

transliteracja:

čytalʹnìca

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) deklamatorka (kobieta mistrzowsko odczytująca na głos utwory literackie)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) дэкламатарка

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. чытальня ż, чытанка ż, чытач m, чытачка ż, чытальнасць ż, чытэльнасць ż, чытабельнасць ż, чытка ż, чытанне n

forma męska чытальнік m

czas. чытаць ndk., чытацца ndk., прачытаць dk., зачытаць dk.

przym. чытальны, чытэльны, чытабельны

przysł. чытальна, чытэльна, чытабельна

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: