слухач (język białoruski)
- transliteracja:
- sluhač
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) słuchacz (ktoś, kto słucha)[1]
- (1.2) słuchacz (ktoś, kto uczy się w szkole policealnej, wyższej uczelni, studium itp.)[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. слых m, слуханне n
- forma żeńska слухачка ż
- czas. слухаць ndk.
- przym. слухацкі, слыхавы
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
слухач (język ukraiński)
- transliteracja:
- sluhač
- wymowa:
- слуха́ч zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) słuchacz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. слух m, слухання n, слухняність ż, слухавка ż
- forma żeńska слухачка ż
- czas. слухати ndk., слухатися ndk.
- przym. слуховий, слухняний, слухняненький, слухацький
- przysł. слухняно, слухняненько
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.