в'язати (język ukraiński)

transliteracja:

v'âzati

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) wiązać^[1]

odmiana:

(1.1) ^[2]

 

bezokolicznik			в'яза́ти
		liczba pojedyncza		liczba mnoga
	tryb rozkazujący
	1 os.			в'яжі́мо, в'яжі́м
	2 os.	в'яжи́		в'яжі́ть
	czas przyszły
	1 os.	в'яза́тиму		в'яза́тимемо, в'яза́тимем
	2 os.	в'яза́тимеш		в'яза́тимете
	3 os.	в'яза́тиме		в'яза́тимуть
	czas teraźniejszy
	1 os.	в'яжу́		в'я́жемо, в'я́жем
	2 os.	в'я́жеш		в'я́жете
	3 os.	в'я́же		в'я́жуть
	imiesłów przymiotnikowy czynny
	imiesłów przysłówkowy współczesny		в'я́жучи
	czas przeszły
	m	в'яза́в		в'яза́ли
	ż	в'яза́ла
	n	в'яза́ло
	imiesłów przymiotnikowy przeszły
	imiesłów przymiotnikowy bierny		в'я́заний
	forma bezosobowa		в'я́зано
	imiesłów przysłówkowy uprzedni		в'яза́вши

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. в'язання n, в'язь ż, в'язка ż, в'язочка ż, в'язанка ż, в'язкість ż, в'язальник m, в'язальниця ż, в'язнення n, в'язень m, в'язниця ż, в'язила lm, в'язи lm

czas. в'язатися ndk., в'язнути ndk., в'язнити dk.

przym. в'язальний, в'яжучий, в'язкий, в'язучий, в'язкуватий, в'язнів, в'язнівський, в'язничний, в'язний, в'язистий

przysł. в'язко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: