κολακεία (język nowogrecki)
- transliteracja:
- kolakeía
- wymowa:
- IPA: [ko.la.ˈci.a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pochlebstwo, schlebianie, komplement
- odmiana:
- (1.1) F25
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) θωπεία, γλείψιμο, σπάτουλα
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. κόλακας m
- przym. κολακευτικός
- czas. κολακεύω, κολακεύομαι
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. κολακεία
- uwagi:
- źródła:
κολακεία (język starogrecki)
- transliteracja:
- kolakeía
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pochlebstwo, komplement
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. κολακεύω
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.