αμάρτημα (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [a.ˈmaɾ.ti.ma]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) grzech
- (1.2) przewinienie, błąd, uchybienie
- odmiana:
- (1.1-2) N49
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) προπατορικό αμάρτημα → grzech pierworodny • κάνω ένα αμάρτημα → popełnić grzech • θανάσιμο αμάρτημα → grzech śmiertelny • επτά θανάσιμα αμαρτήματα → siedem grzechów głównych
- synonimy:
- (1.1) αμαρτία
- (1.2) παράβαση, σφάλμα, λάθος
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. αμαρτωλότητα ż, αμαρτωλός m, αμαρτία ż
- przym. αμαρτωλός
- czas. αμαρταίνω, αμαρτάνω
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- koine ἁμάρτημα
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.