Τούρκος (język nowogrecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈtur.kos]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) Turek
- odmiana:
- (1.1) M18: lp D. Τούρκου, B. Τούρκο, W. Τούρκε; lm M. & W. Τούρκοι, D. Τούρκων, B. Τούρκους
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. τουρκεύω
- przym. τούρκικος, τουρκικός
- rzecz. Τουρκία ż, τουρκιά, Τουρκάλα, Τούρκισσα, τουρκολογιά
- przysł. τουρκιστί
- tem. słow. τουρκο-
- związki frazeologiczne:
- γίνομαι Τούρκος → wkurzać się • κάνω Τούρκο κάποιον → wkurzać kogoś
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Nowogrecki - Kraje i narodowości
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.