łaojt (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ludzie[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mensia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. łaojtik
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) śwn. liute < swn. liuti, liudi < prazachgerm. *liud(i) < pragerm. *liudīz (ludzie) < praindoeur. *h₁lewdʰ- (człowiek, ludzie).
- por. niem. Leute
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.