znamienity
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish znamienity, from Proto-Slavic *znamenitъ. By surface analysis, znamię + -ity.
Pronunciation
- IPA(key): /zna.mjɛˈɲi.tɨ/
Audio (file) - Rhymes: -itɨ
- Syllabification: zna‧mie‧ni‧ty
Adjective
znamienity (comparative znamienitszy, superlative najznamienitszy, derived adverb znamienicie)
Declension
Declension of znamienity (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | znamienity | znamienita | znamienite | znamienici | znamienite | |
| genitive | znamienitego | znamienitej | znamienitego | znamienitych | ||
| dative | znamienitemu | znamienitej | znamienitemu | znamienitym | ||
| accusative | znamienitego | znamienity | znamienitą | znamienite | znamienitych | znamienite |
| instrumental | znamienitym | znamienitą | znamienitym | znamienitymi | ||
| locative | znamienitym | znamienitej | znamienitym | znamienitych | ||
Derived terms
noun
- znamienitość
References
Further reading
- znamienity in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- znamienity in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.