znamienny

Polish

Etymology

From znamię +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /znaˈmjɛn.nɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnnɨ
Syllabification: zna‧mien‧ny

Adjective

znamienny (comparative znamienniejszy, superlative najznamienniejszy, derived adverb znamiennie)

significant, illustrious

Declension

Declension of znamienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	znamienny		znamienna	znamienne	znamienni	znamienne
genitive	znamiennego		znamiennej	znamiennego	znamiennych
dative	znamiennemu		znamiennej	znamiennemu	znamiennym
accusative	znamiennego	znamienny	znamienną	znamienne	znamiennych	znamienne
instrumental	znamiennym		znamienną	znamiennym	znamiennymi
locative	znamiennym		znamiennej	znamiennym	znamiennych

Derived terms

noun

znamienność

Related terms

noun

znamię

Further reading

znamienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
znamienny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.