zbieleć

Polish

Etymology

From z- + bieleć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzbjɛ.lɛt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: zbie‧leć

Verb

zbieleć pf (imperfective bieleć)

  1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)
    Synonym: wybielić się
  2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)
    Synonyms: posiwieć, zsiwieć

Conjugation

Conjugation of zbieleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbieleć
future tense 1st zbieleję zbielejemy
2nd zbielejesz zbielejecie
3rd zbieleje zbieleją
impersonal zbieleje się
past tense 1st zbielałem,
-(e)m zbielał
zbielałam,
-(e)m zbielała
zbielałom,
-(e)m zbielało
zbieleliśmy,
-(e)śmy zbieleli
zbielałyśmy,
-(e)śmy zbielały
2nd zbielałeś,
-(e)ś zbielał
zbielałaś,
-(e)ś zbielała
zbielałoś,
-(e)ś zbielało
zbieleliście,
-(e)ście zbieleli
zbielałyście,
-(e)ście zbielały
3rd zbielał zbielała zbielało zbieleli zbielały
impersonal zbielano
conditional 1st zbielałbym,
bym zbielał
zbielałabym,
bym zbielała
zbielałobym,
bym zbielało
zbielelibyśmy,
byśmy zbieleli
zbielałybyśmy,
byśmy zbielały
2nd zbielałbyś,
byś zbielał
zbielałabyś,
byś zbielała
zbielałobyś,
byś zbielało
zbielelibyście,
byście zbieleli
zbielałybyście,
byście zbielały
3rd zbielałby,
by zbielał
zbielałaby,
by zbielała
zbielałoby,
by zbielało
zbieleliby,
by zbieleli
zbielałyby,
by zbielały
impersonal zbielano by
imperative 1st niech zbieleję zbielejmy
2nd zbielej zbielejcie
3rd niech zbieleje niech zbieleją
anterior adverbial participle zbielawszy
verbal noun zbielenie
adjective
nouns
verb

Further reading

  • zbieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbieleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.