zapiec

See also: Zapiec

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zapiec, from Proto-Slavic *zapeťi. By surface analysis, za- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apjɛt͡s
  • Syllabification: za‧piec

Verb

zapiec pf (imperfective zapiekać)

  1. (transitive, cooking) to brown by baking

Conjugation
Conjugation of zapiec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapiec
future tense 1st zapiekę zapieczemy
2nd zapieczesz zapieczecie
3rd zapiecze zapieką
impersonal zapiecze się
past tense 1st zapiekłem,
-(e)m zapiekł		 zapiekłam,
-(e)m zapiekła		 zapiekłom,
-(e)m zapiekło		 zapiekliśmy,
-(e)śmy zapiekli		 zapiekłyśmy,
-(e)śmy zapiekły
2nd zapiekłeś,
-(e)ś zapiekł		 zapiekłaś,
-(e)ś zapiekła		 zapiekłoś,
-(e)ś zapiekło		 zapiekliście,
-(e)ście zapiekli		 zapiekłyście,
-(e)ście zapiekły
3rd zapiekł zapiekła zapiekło zapiekli zapiekły
impersonal zapieczono
conditional 1st zapiekłbym,
bym zapiekł		 zapiekłabym,
bym zapiekła		 zapiekłobym,
bym zapiekło		 zapieklibyśmy,
byśmy zapiekli		 zapiekłybyśmy,
byśmy zapiekły
2nd zapiekłbyś,
byś zapiekł		 zapiekłabyś,
byś zapiekła		 zapiekłobyś,
byś zapiekło		 zapieklibyście,
byście zapiekli		 zapiekłybyście,
byście zapiekły
3rd zapiekłby,
by zapiekł		 zapiekłaby,
by zapiekła		 zapiekłoby,
by zapiekło		 zapiekliby,
by zapiekli		 zapiekłyby,
by zapiekły
impersonal zapieczono by
imperative 1st niech zapiekę zapieczmy
2nd zapiecz zapieczcie
3rd niech zapiecze niech zapieką
passive adjectival participle zapieczony zapieczona zapieczone zapieczeni zapieczone
anterior adverbial participle zapiekłszy
verbal noun zapieczenie

Further reading
  • zapiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.