zamieść

Polish

Etymology

From za- +‎ mieść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.mjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -amjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: za‧mieść

Verb

zamieść pf (imperfective zamiatać)

  1. (transitive) to sweep

Conjugation
Conjugation of zamieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zamieść
future tense 1st zamiotę zamieciemy
2nd zamieciesz zamieciecie
3rd zamiecie zamiotą
impersonal zamiecie się
past tense 1st zamiotłem,
-(e)m zamiótł		 zamiotłam,
-(e)m zamiotła		 zamiotłom,
-(e)m zamiotło		 zamietliśmy,
-(e)śmy zamietli		 zamiotłyśmy,
-(e)śmy zamiotły
2nd zamiotłeś,
-(e)ś zamiótł		 zamiotłaś,
-(e)ś zamiotła		 zamiotłoś,
-(e)ś zamiotło		 zamietliście,
-(e)ście zamietli		 zamiotłyście,
-(e)ście zamiotły
3rd zamiótł zamiotła zamiotło zamietli zamiotły
impersonal zamieciono
conditional 1st zamiótłbym,
bym zamiótł		 zamiotłabym,
bym zamiotła		 zamiotłobym,
bym zamiotło		 zamietlibyśmy,
byśmy zamietli		 zamiotłybyśmy,
byśmy zamiotły
2nd zamiótłbyś,
byś zamiótł		 zamiotłabyś,
byś zamiotła		 zamiotłobyś,
byś zamiotło		 zamietlibyście,
byście zamietli		 zamiotłybyście,
byście zamiotły
3rd zamiótłby,
by zamiótł		 zamiotłaby,
by zamiotła		 zamiotłoby,
by zamiotło		 zamietliby,
by zamietli		 zamiotłyby,
by zamiotły
impersonal zamieciono by
imperative 1st niech zamiotę zamiećmy
2nd zamieć zamiećcie
3rd niech zamiecie niech zamiotą
passive adjectival participle zamieciony zamieciona zamiecione zamieceni zamiecione
anterior adverbial participle zamiótłszy
verbal noun zamiecenie

Derived terms

Further reading
  • zamieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zamieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.