zagiąć

Polish

Etymology

From za- +‎ giąć (“to bend, to fold”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈza.ɡjɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɡjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧giąć

Verb

zagiąć pf (imperfective zaginać)

  1. (transitive) to bend, to fold
  2. (transitive, colloquial) to stump, to puzzle (ask an unexpected question that the addressee is unable to answer)
  3. (reflexive with się) to be bent, to be folded

Conjugation
Conjugation of zagiąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagiąć
future tense 1st zagnę zagniemy
2nd zagniesz zagniecie
3rd zagnie zagną
impersonal zagnie się
past tense 1st zagiąłem,
-(e)m zagiął		 zagięłam,
-(e)m zagięła		 zagięłom,
-(e)m zagięło		 zagięliśmy,
-(e)śmy zagięli		 zagięłyśmy,
-(e)śmy zagięły
2nd zagiąłeś,
-(e)ś zagiął		 zagięłaś,
-(e)ś zagięła		 zagięłoś,
-(e)ś zagięło		 zagięliście,
-(e)ście zagięli		 zagięłyście,
-(e)ście zagięły
3rd zagiął zagięła zagięło zagięli zagięły
impersonal zagięto
conditional 1st zagiąłbym,
bym zagiął		 zagięłabym,
bym zagięła		 zagięłobym,
bym zagięło		 zagięlibyśmy,
byśmy zagięli		 zagięłybyśmy,
byśmy zagięły
2nd zagiąłbyś,
byś zagiął		 zagięłabyś,
byś zagięła		 zagięłobyś,
byś zagięło		 zagięlibyście,
byście zagięli		 zagięłybyście,
byście zagięły
3rd zagiąłby,
by zagiął		 zagięłaby,
by zagięła		 zagięłoby,
by zagięło		 zagięliby,
by zagięli		 zagięłyby,
by zagięły
impersonal zagięto by
imperative 1st niech zagnę zagnijmy
2nd zagnij zagnijcie
3rd niech zagnie niech zagną
passive adjectival participle zagięty zagięta zagięte zagięci zagięte
anterior adverbial participle zagiąwszy
verbal noun zagięcie

Further reading
  • zagiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagiąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.