wysiadywać

From wy- +‎ siadywać. First attested in 1677.[1]

• IPA^(key): /vɨ.ɕaˈdɨ.vat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨ.ɕaˈdɨ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧sia‧dy‧wać

wysiadywać impf (perfective wysiedzieć)

1. (transitive) to brood (to keep an egg warm to make it hatch)
2. (transitive) to sit for some time
3. (transitive, colloquial) to wear out (to cause something to become worn out or damaged by prolonged and repeated sitting or sitting)

   Synonym: wygniatać

4. (transitive) to sit through (to create in the ground as a result of long sitting) [+ w (locative) = in what]

   Synonym: wygniatać

5. (transitive, colloquial) to obtain by sitting
6. (intransitive, colloquial) to get by without, to make do
7. (reflexive with się) to sit for a long time; for long enough; to oversit, to sit for too long

wysiadywać impf

1. (reflexive with się, of objects) to wear out from sitting

• wysiadywać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wysiadywać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wysiadywać”, in Słownik języka polskiego‎
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wysiadywać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wysiadywać”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1024
• wysiadywać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego