wykluć

See also: wykłuć

Polish

Etymology

From wy- + Proto-Slavic *kľujǫ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɨ.klut͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨklut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kluć

Verb

wykluć pf (imperfective wykluwać)

  1. (reflexive with się, of a bird) to hatch
    Synonyms: wyląc się, wylęgnąć się
  2. (reflexive with się) to hatch (of an idea)

Conjugation

Conjugation of wykluć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykluć
future tense 1st wykluję wyklujemy
2nd wyklujesz wyklujecie
3rd wykluje wyklują
impersonal wykluje się
past tense 1st wyklułem,
-(e)m wykluł
wyklułam,
-(e)m wykluła
wyklułom,
-(e)m wykluło
wykluliśmy,
-(e)śmy wykluli
wyklułyśmy,
-(e)śmy wykluły
2nd wyklułeś,
-(e)ś wykluł
wyklułaś,
-(e)ś wykluła
wyklułoś,
-(e)ś wykluło
wykluliście,
-(e)ście wykluli
wyklułyście,
-(e)ście wykluły
3rd wykluł wykluła wykluło wykluli wykluły
impersonal wykluto
conditional 1st wyklułbym,
bym wykluł
wyklułabym,
bym wykluła
wyklułobym,
bym wykluło
wyklulibyśmy,
byśmy wykluli
wyklułybyśmy,
byśmy wykluły
2nd wyklułbyś,
byś wykluł
wyklułabyś,
byś wykluła
wyklułobyś,
byś wykluło
wyklulibyście,
byście wykluli
wyklułybyście,
byście wykluły
3rd wyklułby,
by wykluł
wyklułaby,
by wykluła
wyklułoby,
by wykluło
wykluliby,
by wykluli
wyklułyby,
by wykluły
impersonal wykluto by
imperative 1st niech wykluję wyklujmy
2nd wykluj wyklujcie
3rd niech wykluje niech wyklują
anterior adverbial participle wykluwszy
verbal noun wyklucie

Further reading

  • wykluć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykluć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.