wykłuć

See also: wykluć

Polish

Etymology

From wy- + kłuć.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨˈkwut͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨkwut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kłuć

Verb

wykłuć pf (imperfective wykłuwać)

  1. (transitive) to gouge out, to pierce out
    Synonyms: wydłubać, wyłupić
  2. (transitive) to tattoo (to apply a tattoo)
    Synonyms: wydziarać, wytatuować

Conjugation

Conjugation of wykłuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykłuć
future tense 1st wykłuję wykłujemy
2nd wykłujesz wykłujecie
3rd wykłuje wykłują
impersonal wykłuje się
past tense 1st wykłułem,
-(e)m wykłuł
wykłułam,
-(e)m wykłuła
wykłułom,
-(e)m wykłuło
wykłuliśmy,
-(e)śmy wykłuli
wykłułyśmy,
-(e)śmy wykłuły
2nd wykłułeś,
-(e)ś wykłuł
wykłułaś,
-(e)ś wykłuła
wykłułoś,
-(e)ś wykłuło
wykłuliście,
-(e)ście wykłuli
wykłułyście,
-(e)ście wykłuły
3rd wykłuł wykłuła wykłuło wykłuli wykłuły
impersonal wykłuto
conditional 1st wykłułbym,
bym wykłuł
wykłułabym,
bym wykłuła
wykłułobym,
bym wykłuło
wykłulibyśmy,
byśmy wykłuli
wykłułybyśmy,
byśmy wykłuły
2nd wykłułbyś,
byś wykłuł
wykłułabyś,
byś wykłuła
wykłułobyś,
byś wykłuło
wykłulibyście,
byście wykłuli
wykłułybyście,
byście wykłuły
3rd wykłułby,
by wykłuł
wykłułaby,
by wykłuła
wykłułoby,
by wykłuło
wykłuliby,
by wykłuli
wykłułyby,
by wykłuły
impersonal wykłuto by
imperative 1st niech wykłuję wykłujmy
2nd wykłuj wykłujcie
3rd niech wykłuje niech wykłują
passive adjectival participle wykłuty wykłuta wykłute wykłuci wykłute
anterior adverbial participle wykłuwszy
verbal noun wykłucie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.