wychynąć

Polish

Etymology

From wy- + chynąć, from Proto-Slavic *xynǫti.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨˈxɨ.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧chy‧nąć

Verb

wychynąć pf

  1. (intransitive, literary) to emerge (to come into view)
    Synonym: wyłonić się
  2. (reflexive with się, archaic, emphatic) to emerge

Conjugation

Conjugation of wychynąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wychynąć
future tense 1st wychynę wychyniemy
2nd wychyniesz wychyniecie
3rd wychynie wychyną
impersonal wychynie się
past tense 1st wychynąłem,
-(e)m wychynął
wychynęłam,
-(e)m wychynęła
wychynęłom,
-(e)m wychynęło
wychynęliśmy,
-(e)śmy wychynęli
wychynęłyśmy,
-(e)śmy wychynęły
2nd wychynąłeś,
-(e)ś wychynął
wychynęłaś,
-(e)ś wychynęła
wychynęłoś,
-(e)ś wychynęło
wychynęliście,
-(e)ście wychynęli
wychynęłyście,
-(e)ście wychynęły
3rd wychynął wychynęła wychynęło wychynęli wychynęły
impersonal wychynięto
conditional 1st wychynąłbym,
bym wychynął
wychynęłabym,
bym wychynęła
wychynęłobym,
bym wychynęło
wychynęlibyśmy,
byśmy wychynęli
wychynęłybyśmy,
byśmy wychynęły
2nd wychynąłbyś,
byś wychynął
wychynęłabyś,
byś wychynęła
wychynęłobyś,
byś wychynęło
wychynęlibyście,
byście wychynęli
wychynęłybyście,
byście wychynęły
3rd wychynąłby,
by wychynął
wychynęłaby,
by wychynęła
wychynęłoby,
by wychynęło
wychynęliby,
by wychynęli
wychynęłyby,
by wychynęły
impersonal wychynięto by
imperative 1st niech wychynę wychyńmy
2nd wychyń wychyńcie
3rd niech wychynie niech wychyną
anterior adverbial participle wychynąwszy
verbal noun wychynięcie

Further reading

  • wychynąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wychynąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.