wyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vyti.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕ
  • Syllabification: wyć

Verb

wyć impf (perfective zawyć)

  1. (intransitive) to howl
  2. (intransitive) to wail

Conjugation

Conjugation of wyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyć
present tense 1st wyję wyjemy
2nd wyjesz wyjecie
3rd wyje wyją
impersonal wyje się
past tense 1st wyłem,
-(e)m wył
wyłam,
-(e)m wyła
wyłom,
-(e)m wyło
wyliśmy,
-(e)śmy wyli
wyłyśmy,
-(e)śmy wyły
2nd wyłeś,
-(e)ś wył
wyłaś,
-(e)ś wyła
wyłoś,
-(e)ś wyło
wyliście,
-(e)ście wyli
wyłyście,
-(e)ście wyły
3rd wył wyła wyło wyli wyły
impersonal wyto
future tense 1st będę wył,
będę wyć
będę wyła,
będę wyć
będę wyło,
będę wyć
będziemy wyli,
będziemy wyć
będziemy wyły,
będziemy wyć
2nd będziesz wył,
będziesz wyć
będziesz wyła,
będziesz wyć
będziesz wyło,
będziesz wyć
będziecie wyli,
będziecie wyć
będziecie wyły,
będziecie wyć
3rd będzie wył,
będzie wyć
będzie wyła,
będzie wyć
będzie wyło,
będzie wyć
będą wyli,
będą wyć
będą wyły,
będą wyć
impersonal będzie wyć się
conditional 1st wyłbym,
bym wył
wyłabym,
bym wyła
wyłobym,
bym wyło
wylibyśmy,
byśmy wyli
wyłybyśmy,
byśmy wyły
2nd wyłbyś,
byś wył
wyłabyś,
byś wyła
wyłobyś,
byś wyło
wylibyście,
byście wyli
wyłybyście,
byście wyły
3rd wyłby,
by wył
wyłaby,
by wyła
wyłoby,
by wyło
wyliby,
by wyli
wyłyby,
by wyły
impersonal wyto by
imperative 1st niech wyję wyjmy
2nd wyj wyjcie
3rd niech wyje niech wyją
active adjectival participle wyjący wyjąca wyjące wyjący wyjące
contemporary adverbial participle wyjąc
verbal noun wycie

Derived terms

Further reading

  • wyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.