wrzenie

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *vьrěnьje. By surface analysis, wrzeć +‎ -enie. Compare Czech vření.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvʐɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: wrze‧nie

Noun

wrzenie n

verbal noun of wrzeć
(literary) buzz, ferment (state of agitation)
Synonyms: afekt, ferment, wzburzenie

Declension

Declension of wrzenie

	singular	plural
nominative	wrzenie	wrzenia
genitive	wrzenia	wrzeń
dative	wrzeniu	wrzeniom
accusative	wrzenie	wrzenia
instrumental	wrzeniem	wrzeniami
locative	wrzeniu	wrzeniach
vocative	wrzenie	wrzenia

Related terms

verbs

wrzeć impf
zawrzeć pf

Further reading

wrzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wrzenie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.