wionąć

See also: wionąc

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *věnǫti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvjɔ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wio‧nąć

Verb

wionąć pf or wionąć impf

  1. (intransitive) to blow, to cause to move as if blown by the wind [+instrumental]
    Synonyms: powiać, zawiać
  2. (intransitive, of smells, sensations, etc.) to waft in, to drift in, to become perceptible
    Synonym: zalecieć
  3. (intransitive) to move as if blown by the wind, to flutter, to wave
    Synonyms: powiać, załopotać
  4. (intransitive, archaic) to vanish, to evaporate
    Synonyms: ulecieć, pierzchnąć, wywietrzeć, ulotnić się

Conjugation

Perfective conjugation:

Conjugation of wionąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wionąć
future tense 1st wionę wioniemy
2nd wioniesz wioniecie
3rd wionie wioną
impersonal wionie się
past tense 1st wionąłem,
-(e)m wionął		 wionęłam,
-(e)m wionęła		 wionęłom,
-(e)m wionęło		 wionęliśmy,
-(e)śmy wionęli		 wionęłyśmy,
-(e)śmy wionęły
2nd wionąłeś,
-(e)ś wionął		 wionęłaś,
-(e)ś wionęła		 wionęłoś,
-(e)ś wionęło		 wionęliście,
-(e)ście wionęli		 wionęłyście,
-(e)ście wionęły
3rd wionął wionęła wionęło wionęli wionęły
impersonal wionięto
conditional 1st wionąłbym,
bym wionął		 wionęłabym,
bym wionęła		 wionęłobym,
bym wionęło		 wionęlibyśmy,
byśmy wionęli		 wionęłybyśmy,
byśmy wionęły
2nd wionąłbyś,
byś wionął		 wionęłabyś,
byś wionęła		 wionęłobyś,
byś wionęło		 wionęlibyście,
byście wionęli		 wionęłybyście,
byście wionęły
3rd wionąłby,
by wionął		 wionęłaby,
by wionęła		 wionęłoby,
by wionęło		 wionęliby,
by wionęli		 wionęłyby,
by wionęły
impersonal wionięto by
imperative 1st niech wionę wiońmy
2nd wioń wiońcie
3rd niech wionie niech wioną
anterior adverbial participle wionąwszy
verbal noun wionięcie

Imperfective conjugation:

Conjugation of wionąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wionąć
present tense 1st wionę wioniemy
2nd wioniesz wioniecie
3rd wionie wioną
impersonal wionie się
past tense 1st wionąłem,
-(e)m wionął		 wionęłam,
-(e)m wionęła		 wionęłom,
-(e)m wionęło		 wionęliśmy,
-(e)śmy wionęli		 wionęłyśmy,
-(e)śmy wionęły
2nd wionąłeś,
-(e)ś wionął		 wionęłaś,
-(e)ś wionęła		 wionęłoś,
-(e)ś wionęło		 wionęliście,
-(e)ście wionęli		 wionęłyście,
-(e)ście wionęły
3rd wionął wionęła wionęło wionęli wionęły
impersonal wionięto
future tense 1st będę wionął,
będę wionąć		 będę wionęła,
będę wionąć		 będę wionęło,
będę wionąć		 będziemy wionęli,
będziemy wionąć		 będziemy wionęły,
będziemy wionąć
2nd będziesz wionął,
będziesz wionąć		 będziesz wionęła,
będziesz wionąć		 będziesz wionęło,
będziesz wionąć		 będziecie wionęli,
będziecie wionąć		 będziecie wionęły,
będziecie wionąć
3rd będzie wionął,
będzie wionąć		 będzie wionęła,
będzie wionąć		 będzie wionęło,
będzie wionąć		 będą wionęli,
będą wionąć		 będą wionęły,
będą wionąć
impersonal będzie wionąć się
conditional 1st wionąłbym,
bym wionął		 wionęłabym,
bym wionęła		 wionęłobym,
bym wionęło		 wionęlibyśmy,
byśmy wionęli		 wionęłybyśmy,
byśmy wionęły
2nd wionąłbyś,
byś wionął		 wionęłabyś,
byś wionęła		 wionęłobyś,
byś wionęło		 wionęlibyście,
byście wionęli		 wionęłybyście,
byście wionęły
3rd wionąłby,
by wionął		 wionęłaby,
by wionęła		 wionęłoby,
by wionęło		 wionęliby,
by wionęli		 wionęłyby,
by wionęły
impersonal wionięto by
imperative 1st niech wionę wiońmy
2nd wioń wiońcie
3rd niech wionie niech wioną
active adjectival participle wionący wionąca wionące wionący wionące
contemporary adverbial participle wionąc
verbal noun wionięcie

Further reading
  • wionąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wionąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.