ulecieć

Polish

Etymology

From u- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: u‧le‧cieć

Verb

ulecieć pf (imperfective ulatywać)

  1. (intransitive) to take flight, to take wing, to fly away
  2. (intransitive) to dissipate, to evaporate, to vanish into thin air
  3. (intransitive, figurative, of memories, emotions, etc.) to fade, to ebb

Conjugation
Conjugation of ulecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ulecieć
future tense 1st ulecę ulecimy
2nd ulecisz ulecicie
3rd uleci ulecą
impersonal uleci się
past tense 1st uleciałem,
-(e)m uleciał		 uleciałam,
-(e)m uleciała		 uleciałom,
-(e)m uleciało		 ulecieliśmy,
-(e)śmy ulecieli		 uleciałyśmy,
-(e)śmy uleciały
2nd uleciałeś,
-(e)ś uleciał		 uleciałaś,
-(e)ś uleciała		 uleciałoś,
-(e)ś uleciało		 ulecieliście,
-(e)ście ulecieli		 uleciałyście,
-(e)ście uleciały
3rd uleciał uleciała uleciało ulecieli uleciały
impersonal uleciano
conditional 1st uleciałbym,
bym uleciał		 uleciałabym,
bym uleciała		 uleciałobym,
bym uleciało		 ulecielibyśmy,
byśmy ulecieli		 uleciałybyśmy,
byśmy uleciały
2nd uleciałbyś,
byś uleciał		 uleciałabyś,
byś uleciała		 uleciałobyś,
byś uleciało		 ulecielibyście,
byście ulecieli		 uleciałybyście,
byście uleciały
3rd uleciałby,
by uleciał		 uleciałaby,
by uleciała		 uleciałoby,
by uleciało		 ulecieliby,
by ulecieli		 uleciałyby,
by uleciały
impersonal uleciano by
imperative 1st niech ulecę ulećmy
2nd uleć ulećcie
3rd niech uleci niech ulecą
anterior adverbial participle uleciawszy
verbal noun ulecenie

Further reading
  • ulecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ulecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.